Kiedy dorastałam czułam, że muszę zasłużyć na miłość. Czułam też, że miłość musi boleć. Może dlatego pakowałam się w toksyczne związki, mimo, że na pierwszy rzut oka było widać, że osoba, z którą się wiążę nie jest godna zaufania? Może szybciej powiedziałabym „stop”, gdyby nie zostało mi wpojone, że ludzie, którzy kochają to również ci, co zadają ból? Czasem się nad tym zastanawiam, czy byłabym kimś innym, gdyby nie dostawała lania? Gdybym była wychowywana bez kar cielesnych, czy bym wyrosła na kogoś innego? Czy może bym pozostała sobą. Kilka miesięcy temu dosyć głośno było o wypowiedzi Rzecznika Praw Dziecka p. Mikołaja Pawlaka o tym, że „klaps nie zostawia wielkiego śladu”. „Trzeba rozróżnić, czym jest klaps, a czym jest bicie” . Jako osoba, która dostawała jedno i drugie, gdy jeszcze nie potrafiła rozróżnić jednego od drugiego to mogę powiedzieć, że… Klaps to przekroczenie granicy Od klapsa się zaczyna. Potem, gdy dorosły nie widzi upragnionych efektów – klaps zamienia się w bicie. W końcu klaps nie robi na dziecku wrażenia, bo do wszystkiego można się przyzwyczaić. Dorosły traci kontrolę nad sytuacją i okazuje się, że jeden klaps zamienia się w drugi, a potem idzie cała seria. A nawet jeśli nie… Sam klaps to naruszenie nietykalności cielesnej. Dziecko też ma do niej prawo. Jeden klaps może zburzyć zaufanie, podkopać pewność siebie, sprawić, że młody człowiek nie poczuje się już bezpiecznie w obecności osoby dorosłej. A jako rodzice jesteśmy zobowiązani do tego, by chronić nasze dzieci. Czemu zatem tak często sami stajemy się oprawcami? Dlaczego rodzice biją dzieci? Chyba najbardziej smutna odpowiedź jest taka, że wierzą w „wychowawczy aspekt” klapsów. Nie chcą, by dzieci „wchodziły im na głowę”. Chcą wprowadzić dyscyplinę. Dyscyplina jest dobra, jest też potrzebna. Ale chyba niektórzy nie znają definicji słowa „dyscyplina”. A brzmi ona tak: dyscyplina pochodzi bezpośrednio od łacińskiego słowa „disciplina” używanego już w IX wieku na określenie kształcenia, nauczania i uczenia się. Zatem w chwili, gdy wyraz ten zaistniał w naszym języku, „dyscyplina” oznaczała naukę ("Grzeczne dziecko" Siegel Daniel, Bryson Tina). Dzisiejsze rozumienie tego słowa nieco się zmieniło. Większość z nas kojarzy z praktyką dyscypliny jedynie kary. Ale czego uczą kary? Spójrzmy na sprawę oczami dzieci. Co czują dzieci, które są bite? Można mówić o poczuciu osamotnienia, poczuciu nie bycia kochanym, odczuwaniu braku akceptacji. Ale chyba najlepiej będzie nam zrozumieć co czuje dziecko, gdy przytoczę fragment mowy Astrid Lindgren z 1978: „A tym, którzy z takim zapałem wołają o twardą rękę i krótsze cugle, chciałam przytoczyć, co pewnego razu opowiedziała mi jedna starsza kobieta. Wtedy gdy wierzono w takie metody, była młodą matką. „Oszczędzaj rózgi, a zniszczysz brzdąca”, właściwie w to nie wierzyła, ale raz jej mały synek zrobił coś takiego, że uznała, iż powinna go ukarać rózgą, pierwszy raz w życiu. Nakazała mu wtedy, żeby sam przygotował rózgę. Chłopiec wyszedł i długo nie wracał. W końcu przyszedł zapłakany i powiedział: „Nie znalazłem żadnej rózgi, ale masz tu kamień, którym możesz we mnie rzucić”. Wtedy mama także się rozpłakała, ponieważ nagle wszystko ujrzała oczami dziecka. Dziecko musiało pomyśleć: „moja mama chce mi zadać ból, a do tego równie dobry może być kamień”. Objęła go i przez chwilę płakali razem. A potem położyła kamień na półce w kuchni i leżał tam na wieczną pamiątkę tej obietnicy, którą złożyła sama sobie w tamtej chwili: nigdy przemoc!”. Dla dziecka nie ma znaczenia czy użyjesz rózgi, paska, patyka, czy ręki. Zadasz ból. Tylko tyle będzie pamiętać. Poczuje się odrzucone i niekochane. Co myślą dzieci zaraz po tym, jak dostaną lanie? "Och! Jakich to ja mam cudownych rodziców. Dzięki temu, że zadali mi ból to teraz wiem jak mam postępować. Od teraz będę im bezgranicznie ufać, mówić o wszystkim, nigdy nie popełnię błędu, bo dzięki temu, że nie mogę siedzieć na pupie to już wiem co jest dobre, a co złe. Chwała im za to. Kocham ich bezgranicznie!" ("Grzeczne dziecko" Siegel Daniel, Bryson Tina) Zapewniam Cię, że żadne dziecko tak nie pomyślało. Na myśl przychodzą najgorsze rzeczy, gdy skóra jeszcze szczypie. Gdy ból rozchodzi się po ciele. Myśli się o zemście i nie o tym, by dobrze postępować. Tylko o tym, by dobrze ukrywać złe występki. Jakie były skutki bicia u mnie? Obserwowałam jak wiele zabrało mi zrozumienie, że rodzice chcieli dobrze, ale wybrali złą drogę. Zrozumiałam to dopiero teraz. Kiedy dorastałam czułam, że muszę zasłużyć na miłość. Czułam też, że miłość musi boleć. Może dlatego pakowałam się w toksyczne związki, mimo, że na pierwszy rzut oka było widać, że osoba, z którą się wiążę nie jest godna zaufania? Może szybciej powiedziałabym „stop”, gdyby nie zostało mi wpojone, że ludzie, którzy kochają to również ci, co zadają ból? Nie wiem. Czy bym nie zadawała sobie bólu przez samookaleczenia, gdybym miała możliwość wyrzucić z siebie wszystkie złe emocje, gdy dorastałam? Być może mniej bym kłamała jako nastolatka, bo nie bałabym się, że pas zostanie wyciągnięty z szafy. Prawdopodobnie nie musiałabym udawać kogoś, kim nie jestem. Może nie pakowałabym się w kłopoty, a potem nie musiałabym wymyślać jakiejś ściemy, skąd choćby te podbite oko. Może odczuwałabym mniejszy wstyd, upokorzenie. Pewnie nie szukałabym okazji, by jak najszybciej wyprowadzić się z domu. Tak łapczywie nie szukałabym miłości. Tak desperacko nie chciałabym być kochana. Może moje życie potoczyłoby się inaczej. Pewnie miałabym lepszy kontakt z rodzicami. O ironio, mimo wszystko, wiem, że rodzice robili to w dobrej wierze. Chcieli mnie uchronić przed błędami. Ale forma tej ochrony niszczyła przy okazji zaufanie. Coś, co buduje się przez lata, a można zniszczyć przez jedną decyzję. Decyzję, która przynosi ból i żal. I naznacza piętno na całe życie. Przełomowy moment Wydaje mi się, że w życiu każdego bitego dziecka przychodzi taki moment refleksji. Kiedy zastanawiałam się jak można to rozsądnie wytłumaczyć to próbowałam wmówić sobie, że tak po prostu jest, że każdy rodzic tak robi. Dopóki w liceum nie poznałam koleżanki, która uświadomiła mi, że jej rodzice nigdy nie podnieśli na nią ręki. I można było. Kolejny argument też został obalony, bo owa koleżanka „wyszła na ludzi”. Próbowałam wytłumaczyć ich zachowanie tym, że tak bardzo mnie kochali. Ale patrzyłam na ich małżeństwo i tam widziałam miłość. A nie dochodziło do rękoczynów. Wniosek był prosty- coś ze mną było nie tak. I choć nie była to prawda, to w nią uwierzyłam. Nie winię rodziców I nie winię moich rodziców, bo wiem, że takie „wychowanie” wynieśli z domu. Zakorzenione przekonanie, że tak trzeba. W innych kwestiach starali się, by mnie i siostrze niczego nie zabrakło. Wybaczyłam im. I dla jasności, pewnie moje dzieci też wiele rzeczy będą musiały mi wybaczyć. Zdaję sobie sprawę, że jako mama nie jestem idealna. Zdarza mi się podnieść głos, powiedzieć o jedno słowo, czy zdanie za dużo. To wszystko też wywiera wpływ na dorastającego człowieka. Jednak do tej listy rzeczy do przebaczenia nie dodam bicia. A pojedynczy klaps to też bicie. Bicie to przejaw bezsilności rodzica. Ja też nieraz odczuwam bezsilność jako matka. To normalne. Jednak wiem, że nie wezmę pasa w dłoń, moja ręka nie posłuży do zadawania klapsów. Nie tędy droga. O ironio, teraz mam z moimi rodzicami znacznie lepszy kontakt. Teraz rodzi się zaufanie i troska. Może właśnie teraz, bo pozbyłam się strachu. Strachu przed tym, że mi się dostanie, gdy coś zrobię nie tak. Pogodziłam się z moją przeszłością, ale drogi rodzicu, jeśli wahasz się czy podnieść rękę na swoje dziecko, czy wyjąć pas, by złoić mu dupę, by w końcu zrozumiało. To musisz zdać sobie sprawę, że Twoje decyzje niosą ze sobą konsekwencję. Konsekwencje, z którymi musisz żyć Ty i Twoje dziecko. Tekst ukazał się pierwotnie na blogu "Mamine skarby". Magda Jasińska - fotograf, blogerka, żona i mama dwójki w jednym. Prowadzi bloga "Mamine skarby"

Wątpię, aby ktokolwiek po przeczytaniu o tej kampanii był w stanie podnieść rękę na dziecko Bardzo wyrazista kampania przeciwko przemocy wobec dzieci, którą powinien zobaczyć każdy jej zwolennik. Kiedy przeszukiwałem niedawno Internet, w poszukiwaniu materiałów o przemocy w rodzinie, natrafiłem na jeden, który bardzo silnie zwrócił moją uwagę. Na tyle silnie, że zapomniałem nawet po co w danym szukałem tych materiałów. Nagle poczułem, że cokolwiek miałem do zrobienia – to jest ważniejsze. Gdy pierwszy raz zobaczyłem te obrazy, to aż mnie przeszły dreszcze. Bo one z niesamowitą wręcz mocą pokazują, dokąd może nas zaprowadzić przemoc wobec dzieci. Jak wielkie szkody może wyrządzić. I jak wiele możemy stracić, gdy się na nią decydujemy. Te reklamy budzą wielki smutek. I mam nadzieję, że poruszą one tych, którzy do tej pory nie zostali przekonani. „Możesz stracić coś więcej, niż tylko cierpliwość” Przekaz jest silny i wyraźny Czy jesteście na to gotowi? Czy jesteście gotowi choć raz zaryzykować i podnieść rękę na dziecko? Zaryzykować i uderzyć? Dać klapsa? A takim właśnie ryzykiem, jest każdy akt przemocy wobec dzieci. Nawet ten najmniejszy. Ryzykiem, że ten jeden raz, będzie właśnie tym, którego będziemy żałować. Ryzykiem, że na tym jednym razie się nie skończy. Że skoro kiedyś uderzyliśmy i zadziałało, to teraz wystarczy uderzyć trochę mocniej i pewnie też zadziała. I jeszcze trochę mocniej. I jeszcze trochę. I jeszcze troszkę. Aż będzie za późno. Nie martwię się siniakami „Kiedy rodzic uderza dziecko, prawie zawsze zostają ślady. Nie tylko łzy czy siniaki. Najnowsze badania dowodzą, że choruje od tego mózg dziecka. I to przez całe życie.” Źródło. Ja nie martwię się siniakami. Siniaki się zagoją. Ba, nawet kości się zrosną. Ja się jednak martwię tym, co pozostaje niewidoczne. Martwię się kompleksami, alienacją i poczuciem odrzucenia. Martwię się stanami lękowymi i depresją. Martwię się próbami samobójczymi. Martwię się wzmożoną agresją osób, które były bite. Martwię się ich chęcią do poniżania i krzywdzenia innych. To są sprawy, które mnie martwią. Bo siniaki, jak już mówiłem – bez problemu się zagoją. „Jak wynika z najnowszych badań neurologów i psychiatrów, przemoc, której doświadcza dziecko, trwale zmienia strukturę mózgu, obniża inteligencję, może także wywoływać ciężkie choroby psychiczne.„ Źródło. Czy jest tutaj ktokolwiek, kto chciałby do tego przyłożyć rękę? Prawa do zdjęcia należą do Fundacja Dzieci Niczyje. Jeśli zgadzacie się z ideą tej kampanii, będę zobowiązany, jeśli udostępnijcie ten wpis innym – dzięki temu idea wychowania dzieci bez przemocy będzie zataczać coraz szersze kręgi.

Mam 16 lat i wciąż dostaję od rodziców lanie. Strasznie się tego wstydzę, a jeszcze na domiar złego często dostaję przy kimś ( rodzeństwo, ciotka, sąsiadka, kuzyn-starszy, koleżanki, raz nawet dostałam przy CH. 1. bardzo dziwi mnie że w tym wieku, tak cię traktują. Są to błędy w wychowaniu. Przemoc to nie rozwiązanie. A

Te rzeczy wyprowadziłyby z równowagi nawet świętego. Też tak macie? [ZDJĘCIA] Są w życiu takie sytuacje i pozorne drobiazgi, które nawet świętego wyprowadzą z równowagi. Denerwują każdego z nas - i jesteśmy pewni, że doskonale... 30 sierpnia 2016, 13:49 NOWE Najnowsze tweety policji z Sprawdź, co ważnego się dzieje na profilu Polskiej Policji pojawił się tweet: "POLICYJNA MAPA WYPADKÓW DROGOWYCH ZE SKUTKIEM ŚMIERTELNYM - WAKACJE 2022Wczoraj doszło do 6 wypadków... 31 lipca 2022, 9:30 NOWE Msze święte w telewizji i online. Niedziela, Gdzie oglądać msze święte? Godziny i informacje o transmisjach Ze względu na epidemię koronawirusa w Polsce wierni są zachęcani przez GIS i Ministerstwo Zdrowia do uczestniczenia we mszy świętej za pośrednictwem telewizji,... 31 lipca 2022, 9:30 Co pojawiło się w ostatnich tweetach na profilu EpiskopatNews? Najnowsze tweety z EpiskopatNews na swoim profilu na Twitterze napisał ""Biskup polowy WP: powstańcy warszawscy wierni swoim wartościom zachowali się jak trzeba. . "". 31 lipca 2022, 9:15 - kąpieliska w Lidzbarku Warmińskim i okolicy. Sprawdź, gdzie możesz korzystać z kąpielisk Czynne kąpieliska w Lidzbarku Warmińskim które? W Polsce sezon na kąpieliska trwa od 1 czerwca do 30 września. Chcesz mieć pewność, że Twoje ulubione... 31 lipca 2022, 9:06 Pogoda na Żabim Mnichu dzisiaj ( i w kolejnych dniach. Tatry - temperatura, opady - warunki Pogoda w górach: Żabi Mnich, Tatry. Jakich warunków spodziewać się dzisiaj ( i w następnych dniach? W niedzielę temperatura na Żabim Mnichu (Tatry) ma... 31 lipca 2022, 9:05 Świnica: pogoda na dzisiaj ( Warunki pogodowe - Tatry Świnica - prognoza pogody na dzisiaj ( Jakie warunki pogodowe są w górach (Tatry)? W niedzielę temperatura na Świnicy (Tatry) ma wynieść 6 °C. Z kolei... 31 lipca 2022, 9:05 Śnieżnik: pogoda na dzisiaj ( Warunki pogodowe - Masyw Śnieżnika Prognoza pogody na Śnieżniku na dzisiaj. Sprawdź, jakie warunki pogodowe będą i w kolejnych dniach. W niedzielę temperatura na Śnieżniku (Masyw Śnieżnika)... 31 lipca 2022, 9:05 Śnieżka - pogoda dzisiaj ( Warunki w górach (Karkonosze) Pogoda na Śnieżce dzisiaj ( i w kolejnych dniach. Jakie warunki pogodowe przewidują meteorolodzy? W niedzielę temperatura na Śnieżce (Karkonosze) ma... 31 lipca 2022, 9:05 Ślęża - pogoda dzisiaj ( i w następne dni. Prognoza pogody - Masyw Ślęży Prognoza pogody na Ślęży na dzisiaj. Sprawdź, jakie warunki pogodowe będą i w kolejnych dniach. W niedzielę temperatura na Ślęży (Masyw Ślęży) ma wynieść... 31 lipca 2022, 9:05 Łysa Góra: pogoda od Prognoza na dzisiaj i kolejne dni - Góry Świętokrzyskie Pogoda na Łysej Górze dzisiaj ( i w kolejnych dniach. Jakie warunki pogodowe przewidują meteorolodzy? W niedzielę temperatura na Łysej Górze (Góry... 31 lipca 2022, 9:05 Zawratowa Turnia - pogoda dzisiaj ( Warunki w górach (Tatry) Pogoda w górach: Zawratowa Turnia, Tatry. Jakich warunków spodziewać się dzisiaj ( i w następnych dniach? W niedzielę temperatura na Zawratowej Turni... 31 lipca 2022, 9:05 Pogoda - Zadni Mnich dzisiaj ( i w następnych dniach. Prognoza pogody - Tatry Zadni Mnich - prognoza pogody na dzisiaj ( Jakie warunki pogodowe są w górach (Tatry)? W niedzielę temperatura na Zadnim Mnichu (Tatry) ma wynieść 6 °C.... 31 lipca 2022, 9:05 Pogoda na Wołowcu Warunki pogodowe - Tatry dzisiaj i w kolejnych dniach Pogoda na Wołowcu dzisiaj ( i w kolejnych dniach. Jakie warunki pogodowe przewidują meteorolodzy? W niedzielę temperatura na Wołowcu (Tatry) ma wynieść... 31 lipca 2022, 9:05 Wielki Szyszak: pogoda od Prognoza na dzisiaj i kolejne dni - Karkonosze Pogoda w górach: Wielki Szyszak, Karkonosze. Jakich warunków spodziewać się dzisiaj ( i w następnych dniach? W niedzielę temperatura na Wielkim Szyszaku... 31 lipca 2022, 9:05 Wielki Rogacz: prognoza pogody na dzisiaj. Warunki w górach (Beskid Sądecki) Jaka będzie dzisiaj pogoda na Wielkim Rogaczu? Sprawdź warunki pogodowe na ( i najbliższe dni. W niedzielę temperatura na Wielkim Rogaczu (Beskid Sądecki)... 31 lipca 2022, 9:05 Wielki Cisownik - pogoda dzisiaj ( i w następne dni. Prognoza pogody - Beskid Mały Jaka będzie dzisiaj pogoda na Wielkim CIsowniku? Sprawdź warunki pogodowe na ( i najbliższe dni. W niedzielę temperatura na Wielkim CIsowniku (Beskid... 31 lipca 2022, 9:05 Pogoda - Wielka Rycerzowa dzisiaj ( i w następnych dniach. Prognoza pogody - Beskid Żywiecki Pogoda w górach: Wielka Rycerzowa, Beskid Żywiecki. Jakich warunków spodziewać się dzisiaj ( i w następnych dniach? W niedzielę temperatura na Wielkiej... 31 lipca 2022, 9:05 Pogoda - Wielka Racza dzisiaj ( i w następnych dniach. Prognoza pogody - Beskid Żywiecki Wielka Racza - prognoza pogody na dzisiaj ( Jakie warunki pogodowe są w górach (Beskid Żywiecki)? W niedzielę temperatura na Wielkiej Raczy (Beskid... 31 lipca 2022, 9:05 Turbacz: pogoda od Prognoza na dzisiaj i kolejne dni - Gorce Prognoza pogody na Turbaczu na dzisiaj. Sprawdź, jakie warunki pogodowe będą i w kolejnych dniach. W niedzielę temperatura na Turbaczu (Gorce) ma wynieść... 31 lipca 2022, 9:04 Trzy Korony: pogoda od Prognoza na dzisiaj i kolejne dni - Pieniny Prognoza pogody na Trzech Koronach na dzisiaj. Sprawdź, jakie warunki pogodowe będą i w kolejnych dniach. W niedzielę temperatura na Trzech Koronach... 31 lipca 2022, 9:04 Pogoda na Trzech Kopcach Warunki pogodowe - Beskid Śląski dzisiaj i w kolejnych dniach Jaka będzie dzisiaj pogoda na Trzech Kopcach? Sprawdź warunki pogodowe na ( i najbliższe dni. W niedzielę temperatura na Trzech Kopcach (Beskid Śląski) ma... 31 lipca 2022, 9:04

• ዒшицሃսθ οጳе
• Х ፐечижоր

Oddam za Ciebie życie! A dlaczego nie dasz mi godziny swojego snu? Zainteresowania? Pytania „Może Ci pomóc?” Może moglibyśmy szczerze porozmawiać? Otwarcie, od serca? Może mogłabym wypłakać się

Jako konsultant biznesowy, często jestem proszony o wymyślanie rozwiązań wysoce skomplikowanych problemów. Nie tak dawno temu duża, dobrze politycznie powiązana firma rolnicza zaoferowała mi fortunę za skonstruowanie pięcioletniego planu alokacji zasobów ludzkich i kapitałowych w celu maksymalizacji zysku. Stopień skomplikowania związanych z tym zadań całkowicie mnie przytłoczył i rozpacz przyniosła strach, że nie będę w stanie zapewnić im rozwiązanie. Jednak w ostatnią noc przed moją prezentacją przyszła mi do głowy nagle główna nauka, jaką wyniosłem z lekcji politologii. Uzbrojony w tę inspirację, naszkicowałem pospiesznie całkowite i pełne rozwiązanie i dobrze się wyspawszy zaprezentowałem Zarządowi rozwiązanie jego problemu następnego ranka. Oto, co im pokazałem: Krok Pierwszy: Znaleźć paru ludzi. Krok Drugi: Uzbroić ich. Krok Trzeci: Pomóc im rozbroić wszystkich innych ludzi. Krok Czwarty: Dać im ogromne ilości pieniędzy. Krok Piąty: Dać im listę życzeń. Krok Szósty: Czekać, aż je spełnią! Skończywszy prezentację, zwróciłem się ku mej publiczności, upojony triumfem. Z jakiegoś jednak powodu, moje rozwiązanie przyjęto nie pochwałami i oklaskami, lecz skonsternowanymi i czerwonymi od gniewu twarzami. „Co to do diabła było?” wyksztusił Prezes. „Proszę Pana?” „Co to za bzdury?” „Bardzo przepraszam,” odrzekłem, marszcząc brwi, „ale nie do końca rozumiem. Czy są na tej sali Demokraci albo Republikanie?” „Oczywiście, że są ale…” “A głosują Państwo? Wszyscy Państwo głosują?” „Jasne, ale…” „Cóż,” spytałem, „mają więc coś Państwo przeciwko demokracji?” Oczywiście, że nie, zakrzyknęli zgodnie, ale co to wszystko ma wspólnego z tą prezentacją? „Cóż,” powiedziałem im, „w tym sęk! Jeśli jesteście Państwo Republikanami albo Demokratami, wierzycie już, że to rozwiązanie w sześciu punktach jest idealnym rozwiązaniem tak skomplikowanych problemów, jak kształcenie dzieci, zapewnianie opieki zdrowotnej, walka z biedą i z zażywaniem narkotyków – oraz z całą gamą innych problemów o wiele bardziej skomplikowanych niż ten, który chcecie, bym ja rozwiązał! A więc – biorąc pod uwagę, że popieracie Państwo owo sześciopunktowe rozwiązanie dla najtrudniejszych, najbardziej skomplikowanych problemów społecznych, z pewnością możnaby je efektywnie zastosować w przypadku znacznie mniej skomplikowanego problemu w przedsiębiorstwie! Co tam, pewnie byśmy z tym przeholowali!” To nie spotkało się z ciepłym przyjęciem, co było dla mnie niemałym zaskoczeniem. Musiałem przerwać ich gniewne okrzyki. „Czym u licha się tak przejmujecie?” spytałem „Czy jesteście przeciwko publicznemu kształceniu? Czy szkoły publiczne opierają się na czymś innym niż program sześciokrokowy? Nie jest tak, że dajemy karabiny grupie ludzi i żądamy, by kształcili nasze dzieci? Czy nie obdarzamy ich całą potęgą państwa, której oni używają, by zakazać innym nauczycielom konkurowania z nimi? Czy cała ta władza nie daje tej grupie dostępu do ogromnych ilości pieniędzy? Czy nie dajemy wciąż ludziom w rządzie naszych ‘list życzeń’ z problemami, których rozwiązania się oczekujemy? I czy nie liczymy na to, że zapewnią nam rozwiązanie? Dlaczego, na Boga, jesteście źli? Całkowicie się z tym planem zgadzacie!” Jeszcze więcej gniewu i wrogości – aż w końcu, co najdziwniejsze, Prezes zażądał nagle ode mnie całkowitego zwrotu pieniędzy! Nie wierzyłem własnym uszom! Spytałem, czy zdecydowali się nie być już Demokratami i Republikanami. Dookoła wymęczone zaprzeczenia! Uniosłem rękę. „Przepraszam Państwa. Przepraszam Państwa! Co robicie Państwo, gdy rząd nie daje Państwu tego, czego chcecie? Domagacie się zwrotu pieniędzy? A jeśli nie, to czemu ja mam cokolwiek Państwu dać?” Ostatecznie wyrzucili mnie na ulicę, wznosząc ku mnie pięści i obiecywali mnie pozwać jeśli nie oddam wszystkiego, co mi zapłacili do ostatniego grosza. Wstałem i strzepałem z siebie piasek, kręcąc głową w zakłopotaniu. Gdy proponuję im polityczne rozwiązanie, grzmią i krzyczą na mnie – ale politykom przyklaskują i głosują na nich! Oferuję im dokładnie takie samo rozwiązanie, co rząd, a oni przysięgają wierność rządowi i grożą mi! Wyrzucają mnie na ulicę, po czym wysyłają swe dzieci do państwowych szkół. Do państwowych więzień. Na państwowe wojny. Nigdy nie zrozumiem ludzi. ____________________________ Tłumaczenie: Jędrzej Kuskowski na podstawie: Stefan Molyneux, Worst. Meeting. Ever! (Strona domowa autora) Subisulkaj plz c: i w dzwona też możesz 🟠Link do Instantgaming🟠: https://www.instant-gaming.com/?igr=SkibcusienkoTv🟠Link do konkursu🟠:https://www.instant

Nikt nie obiecywał, że macierzyństwo będzie lekkie i słodkie, niczym różowa wata do jedzenia. Ale nikt też nie kreślił przede mną czarnych scenariuszy, które mogły co krok zagrażać bezpieczeństwu dzieci. Tymczasem w prawdziwym życiu nie brakuje ani jednych, ani drugich chwil, o czym przekonałam się ostatnio. Bartek, mój ośmiolatek, od pewnego czasu sam wychodzi do […] Post Najgorsze chwile w życiu pojawił się poraz pierwszy w W Roli Mamy. Artykuł pochodzi z tej strony.

Napisano Grudzień 7, 2009. hahahah wrócił tata, a moja mama już wcześniej go o tym poinformowała. Do tego mój brat coś narobił mu w samochodzie, i też dostał :D :D :D Tylko, że on 2x

Średniowiecze jest popularnie uważane za jedną z najokrutniejszych epok w dziejach ludzkości. Z tym stwierdzeniem można dyskutować, jednak trzeba przyznać, że ludziom średniowiecza nie brakowało wyobraźni. Tortury średniowieczne miały nie tylko sprawić ból skazanemu. Były często elementem widowiska, na które zbierali się mieszkańcy okolicy. Jakie były najgorsze tortury i stosowane do nich narzędzia?Jeśli szukasz więcej informacji i ciekawostek historycznych, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły z popularnymi zestawieniami. Tortury średniowieczne w Europie Kiedy stosowano najstraszniejsze kary? Tortury średniowieczne mają złą sławę. Zanim jednak przyjrzymy się temu jak przebiegały zacznijmy od kilku słów na temat torturowanych. Dlaczego właściwie zadawano ludziom tyle bólu? Przyczyny były najczęściej trzy: Mogła to być kara za przestępstwa (również polityczne, czyli zdradę, podniesienie ręki na króla itp.). Wymowną scenę pokazującą publiczne tortury „zdrajcy” być może pamiętacie z filmu „Braveheart”. Drugi przypadek, to stosowanie tortur w celu wymuszenia zeznania. Jest to zawsze doskonały sposób na wydobycie dowolnych deklaracji z ust przerażonego skazańca. W metodach tego typu celowała inkwizycja, ale stosowano je również w sprawach świeckich. Mogła to być próba niewinności. Stosowano ją np. na kobietach oskarżonych o czary. Próba wody czy ognia nie miała na celu zmusić „czarownicy” do przyznania się. W cudowny sposób prawdę na jej temat miało wyjawić zachowanie ciała wystawionego na różne ekstremalne warunki. Najstraszniejsze kary były stosowane wobec tych, którzy mieli doświadczyć długiej i bolesnej śmierci za swoje występki. O ile zadawanie bólu w celu przyznania się było okrutne, to nie powinno doprowadzić do śmierci oskarżonego czy oskarżonej. Przeprowadzający śledztwo mieli wyznaczone pewne wytyczne, których powinni się trzymać. Nie zawsze się do nich stosowali, ale przynajmniej teoretycznie chroniły przesłuchiwanego przed samowolą śledczych. Inkwizycja była najgorsza? Stosowanie tortur przez inkwizycję narastało stopniowo. Początkowo była to metoda wydobycia zeznań lub ukarania zwykłych przestępców. Dopiero bulla papieża Innocentego IV z 1252 zrównywała heretyków z przestępcami. Początkowo torturą miało być przede wszystkim głodzenie. (Biały L., 1989: s. 19) Niestety zwiększenie uprawnień inkwizytorów nie wpłynęło korzystnie na ich stosunek do oskarżonych. Papieże co prawda starali się ograniczyć dotkliwość tortur. Nie można było np. torturować dłużej niż pół godziny. W praktyce jednak lokalni biskupi przymykali oko na przekraczanie tych zasad. Ważniejsze było udowodnienie, że heretyk jest rzeczywiście winien. W średniowieczu natomiast dość pilnie wystrzegano się torturowania dzieci i starców. (Biały L.: s. 20) Problem z inkwizycją był taki, że miała ogromną siłę zasięgu i wsparcie najpotężniejszej w średniowieczu instytucji – Kościoła Katolickiego. Pod tym względem nie mógł się z nią równać lokalny władca. Dużo jednak zależało od sytuacji politycznej, miejscowych praw i siły samego suwerena. Skoro uznanie heretyków za pospolitych przestępców pozwoliło ich torturować, to jak traktowano przestępców? Wspomniałam już o próbach wody i ognia (o szczegółach będę pisać niżej), popularne wobec pospolitych przestępców było ucinanie kończyn. Najczęściej nóg i rąk, ale zdarzało się wyłupianie oczu i kastracja. (Farrington K., 1997: s. 19) Okrutne były też egzekucje. Heretyków i czarownice palono na stosach. Bez miłosierdzia traktowano też zdrajców. Rozrywanie końmi, ćwiartowanie, to tylko niektóre propozycje z bogatego menu. W tej sytuacji trudno powiedzieć czy tortury inkwizycji należały do najgorszych. Myślę, że dorównywały innym karom i metodom śledczym epoki. Sprawdź także ten artykuł o 10 najbardziej krwawych dyktatorach w historii. Przyjrzyjmy się dokłaniej torturom jakie stosowano w średniowieczu i następnych wiekach. (informacje dotyczące niżej opisanych tortur pochodzą z: Farrignton K., 1997) Żelazna dziewica – fani jednego z popularnych brytyjskich zespołów metalowych pewnie już wiedzą skąd wzięła się jego nazwa (Iron Maiden). „Żelazna dziewica” była rodzajem pudła, najeżonego od środka żelaznymi kolcami. Zamykany w nim delikwent był przekłuwany w wielu miejscach na ciele. Ze względu na połączenie bólu, zadawanych ran i klaustrofobicznej formy można ją uznać za jedną z najstraszniejszych tortur w średniowieczu. Stos – ostatni etap męczarni dla heretyków i czarownic, którzy najprawdopodobniej doznali wcześniej wiele bólu podczas śledztwa. Palenie żywcem było nie mniej bolesnym doświadczeniem co poprzednie tortury. Jedyne pocieszenie, że ogień i dym dość szybko powodowały utratę przytomności i śmierć. W późniejszym okresie karę stosowano również wobec zdrajców, a nawet końmi – Było jednym ze sposobów karania zdrajców. Do rąk i nóg przywiązywano sznury, które cztery konie miały rozciągać równomiernie w cztery strony. W wyniku tego skazaniec był rozrywany na części. Śmierć następowała w wyniku wykrwawienia. Taka egzekucja mogła trwać do godziny. Nie była to metoda stosowana wyłącznie w średniowiecznej Europie. Znali ją Chińczycy, mieszkańcy Azji Południowej, Rzymianie. Wypatroszenie i poćwiartowanie – Obcięcie głowy to bardziej „humanitarny” sposób uśmiercenia. Zdrajca stanu musiał poczuć, że umiera. Dlatego najpierw był wleczony na miejsce egzekucji, potem przyduszany przez powieszenie, następnie patroszono mu wnętrzności. W końcu ścinano głowę i ćwiartowano ciało. Ta forma kary była stosowana w Anglii, wyłącznie na mężczyznach. Na kobietach za te same przewinienia stosowano miażdżenie lub palenie na we wrzątku – kara miała charakter adekwatny do winy. Stosowano ją wobec kucharzy oskarżonych o trucicielstwo. Skazany był wstawiany do wielkiego kotła, gdzie gotowano go żywcem aż do utraty życia. Ten rodzaj kary szczególnie praktykowano w Anglii Henryka VIII. Łamanie na kole – Nie było tym samym co łamanie kołem. Ten sposób powolnego mordowania skazańca był popularny szczególnie we Francji i Niemczech. Po rozebraniu ofiary przywiązywano ją do koła między szprychami i piastą. Kat łamał kości ofiary za pomocą uderzeń żelaznym drągiem. Jeśli ofiara nie wyzionęła ducha, to kończył uderzając jeden lub dwa razy w klatkę rozgrzanego ołowiu do ucha lub ust – Jak można się domyślić polegało na wlewaniu do wyznaczonego otworu roztopionego ołowiu, co powodowało bolesną i przerażającą śmierć ognia lub żelaza – zwana też ordaliami ognia lub żelaza. Polegała na oparzeniu rozgrzanym przedmiotem, które niewinnemu miało rzekomo nie wyrządzić żadnej krzywdy. Było kilka odmian tej tortury. Skazaniec mógł przejść z zawiązanymi oczami po rozgrzanych węglach lub przenieść w ręku rozgrzaną sztabę na określoną wody – tu również stosowano kilka metod. Jedna polegała na zanurzeniu rąk w gorącej wodzie. Jeśli delikwent był niewinny blizny powinny się zagoić po trzech dniach. Używano też zimnej wody. Oskarżony był związany i spuszczany do wody na sznurze. Nad głową miał zawiązany węzeł. Jeśli ciało zanurzyło się aż po węzeł oskarżony był ciężarem – w Anglii stosowano przygniatanie ciężarem, który kładziono na piersi oskarżonego. Nie był to sposób egzekucji, ale jedna z tortur wymuszających zeznania. Oczywiście oskarżony mógł nie przeżyć przygniecenia ponad 100 kg kawałkiem metalu. Czy tortury średniowieczne były rzeczywiście najgorsze? Tortury średniowieczne i późniejsze Panuje przekonanie, że średniowiecze było okrutną epoką, po której nastąpiła bardziej humanitarna epoka nowożytna. Źródła historyczne nie do końca potwierdzają ten obraz. Owszem tortury jako metoda prowadzenia śledztwa zostały zalegalizowane w późnym średniowieczu (Zarembska H., 1986: s. 33), a Inkwizycja w pogoni za heretykami uzyskała pozwolenie na ich stosowanie. Mimo wszystko apogeum okrucieństwa w Europie przypada na wieki od XV do XVII. Średniowiecze natomiast znało i lubowało się w okrutnych egzekucjach. Tortury średniowieczne najstraszniejsze były więc dla tych, których już skazano. Topienie, palenie na stosach, rozrywanie końmi, a czasem dużo bardziej wymyślne sposoby zabicia oskarżonego były czymś normalnym. Czy średniowieczni kaci dorównywali starożytnym? Trudno powiedzieć. Jeśli egzekucje skazańców były widowiskiem dla gawiedzi w średniowiecznym Londynie czy Paryżu, to co powiedzieć o Rzymie czasów Nerona czy Dioklecjana? Znane nam z literatury wieszanie zdrajców na krzyżach, oddawanie na pożarcie lwom to mniej wymyślne, a z pewnością najmniej perwersyjne sposoby zabijania w starożytnym Rzymie. Tortury w czasach średniowiecza - dowiedz się więcej 10 najbardziej okrutnych tortur w Średniowieczu, a także ich przebieg, działanie, najokrutniejsze sposoby karania więźniów Epoka nowożytna przyniosła nowe podejście do tortur na kobietach. W średniowieczu śledczy inkwizycyjni nie stronili od znęcania się nad rzekomymi czarownicami, ale dopiero XVI i XVII wieku pozwoliły podciągnąć te tortury na nowy poziom okrucieństwa. W XVIII wieku pojawia się poważna rewizja podejścia do zadawania bólu. Po raz pierwszy zwraca się uwagę na warunki w jakich trzymani są więźniowie. W Anglii zasługi na tym polu ma znany pisarz Henry Fielding (1707-1754). Kaci zaczynają się posługiwać bardziej humanitarnymi narzędziami np. gilotyną czy bronią palną. Od łamania kołem do deprywacji sensorycznej Powolne wycofywanie tortur z udziałem kata wcale nie było na rękę pracownikom systemu penitencjarnego, śledczym czy służbom specjalnym. Przez całe wieki sama groźba najgorszych kar trzymała w posłuszeństwie dużą część społeczeństwa. Poza tym torturowanie podczas przesłuchania pozwalało wyciągać zeznania nawet z najbardziej opornych (i całkiem niewinnych). Dzięki temu można było pozbyć się niewygodnych wrogów politycznych, zwrócić gniew ludu przeciw jakiejś grupie, odwracając uwagę od innych spraw itp. Dlatego nigdy na dobre nie rozstano się z torturowaniem. Natomiast przestało być ono spektakularne. Nie potrzebowano budzących grozę narzędzi. Skromna strzykawka z narkotykiem, lodowata woda pod ciśnieniem, czy chociażby niewygodne krzesło, na którym musisz siedzieć całą, dobę zastąpiły koła, stukilowe ciężary i „żelazne dziewice”. Również tortury psychiczne do dziś chętnie stosuje się zwłaszcza w państwach totalitarnych. Niestety nie są od nich wolne i kraje demokratyczne. Jednym z najbardziej kontrowersyjnych przypadków tortury stosowane w więzieniach CIA w ramach tzw. wojny z terrorem. Tortury bywają stosowane też wobec osób przebywających w aresztach i wobec więźniów. Jednak z prawnego punktu widzenia takie traktowanie nie jest legalne w krajach demokratycznych i stanowi nadużycie praw człowieka. Autor: Ludwika Wykurz Bibliografia: Leszek Biały, Dzieje Inkwizycji Hiszpańskiej, Książka i Wiedza 1989Karen Farrington, Historia tortur, Ciemna strona wymiaru sprawiedliwości, ELIPSA 1997Hanna Zarembska, Niegodne rzemiosło. Kat w społeczeństwie Polski XIV – XVI wieku, PWN 1986 Czy ten artykuł był dla Ciebie pomocny? Dla 94,7% czytelników artykuł okazał się być pomocny

UfqS.

fkhtmu80lo.pages.dev/36

fkhtmu80lo.pages.dev/79

fkhtmu80lo.pages.dev/25

fkhtmu80lo.pages.dev/6

fkhtmu80lo.pages.dev/77

fkhtmu80lo.pages.dev/5

fkhtmu80lo.pages.dev/18

fkhtmu80lo.pages.dev/22

najgorsze lanie w życiu